Proszę o przedstawienie obowiązujących przepisów w zakresie możliwości połączenia emerytury wojskowej i cywilnej. Po 22 latach służby wojskowej odszedłem w 1994 r. na wcześniejszą emeryturę. Z początkiem 1995 r. podjąłem pracę na pełny etat w cywilu. Pracuję do dziś. Jestem rocznikiem 1953 r. Co rok ZUS przysyła mi prognozowaną emeryturę, która obecnie wynosi ok. 1350 zł. Przez cały okres pracy w cywilu WBE potrącało mi 25% z emerytury z tytułu przekroczenia limitu górnej granicy zarobkowania. Czy mogę liczyć na dwie emerytury? Zaopatrzenie emerytalne żołnierzy i funkcjonariuszy Regulacje: Zaopatrzenie emerytalne żołnierzy i funkcjonariuszy reguluje ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Na mocy ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 166, poz. 1609 z późn. zm.) z ubezpieczenia społecznego wyłączono osoby w stosunku służby, które w dniu wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS ( r.) i ustawy o systemie ubezpieczeń nie pozostawały w służbie. W konsekwencji, od dnia 1 października 2003 r., wszyscy żołnierze zawodowi – bez względu na to kiedy rozpoczęli służbę – zostali objęci jednolitym systemem emerytalnym, tj. systemem zaopatrzeniowym uregulowanym w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. W uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. co do uzyskania prawa do emerytury z powszechnego systemu ubezpieczeń społecznych przez osobę, która nabyła prawo do emerytury wojskowej, stwierdzono, iż możliwość taka byłaby wyłączona wówczas, gdyby emeryturę wojskową (policyjną) obliczono z uwzględnieniem okresów zatrudnienia i innej pracy objętej ubezpieczeniem społecznym. Z prawa do emerytury wojskowej nie mogłaby zaś skorzystać osoba, która nabyła prawo do emerytury na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z FUS obliczonej z uwzględnieniem okresów zawodowej służby. Zgodnie z ustawą z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych okresów czynnej służby wojskowej nie uwzględnia się przy ustalaniu prawa do emerytury i renty z ZUS oraz obliczaniu ich wysokości. Dotyczy to sytuacji, kiedy mundurowy już uzyskał prawo do świadczeń pieniężnych określonych w przepisach ustawy z 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 z późn. zm.). Zbieg świadczeń wojskowego i powszechnego Zgodnie z art. 7 ustawy o emeryturach żołnierzy – w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń, wypłaca się jedno z nich – wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Zasadę tę stosuje się również w razie zbiegu prawa do emerytury z FUS z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych. Nie ma ona jednak zastosowania w przypadku emerytur obliczonych według zasad określonych w art. 15a ustawy zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy – przyjętych do służby po 1999 r. (art. 95 ustawy o emeryturach i rentach z FUS). W wyroku z dnia 4 października 2013 r., III AUa 114/13, LEX nr 1381337, Sąd Apelacyjny w Gdańsku stwierdził, że: „Osoba pobierająca emeryturę »mundurową«, jeżeli spełnia ogólne warunki do uzyskania emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, to znaczy posiada, w przypadku mężczyzny, co najmniej 25-letni okres składkowy i osiągnęła 65 lat, będzie mogła wystąpić o przyznanie emerytury z FUS. W razie przyznania tej emerytury, wypłata emerytury »mundurowej« zostanie wstrzymana. W ten sposób również do tej grupy świadczeniobiorców stosowana będzie ogólna zasada, zgodnie z którą w razie zbiegu uprawnień do dwóch świadczeń, zainteresowanemu przysługuje prawo wyboru świadczenia”. Możliwość jednoczesnego nabycia prawa do emerytury z ubezpieczenia społecznego i emerytury mundurowej Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 8 lipca 2014 r., III AUa, LEX nr 1496004: „Osoba pobierająca emeryturę mundurową (policyjną) może, po osiągnięciu wieku emerytalnego, nabyć również prawo do emerytury z ubezpieczenia społecznego, jeżeli poza okresami (służby i ubezpieczenia) uwzględnionymi przy ustalaniu prawa do świadczenia z zaopatrzenia emerytalnego (wysługi lat) legitymowała się innymi okresami składkowymi i nieskładkowymi w rozmiarze wystarczającym w myśl obowiązujących przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do uzyskania prawa do tego świadczenia. Zatem możliwość jednoczesnego nabycia prawa do emerytury z ubezpieczenia społecznego i emerytury mundurowej możliwa jest tylko wówczas, gdy okresy ubezpieczenia powszechnego i służby mundurowej, w oparciu o jaką ustalono wysługę mundurową, nie zostały wzajemnie uwzględnione przy ustalaniu prawa do świadczeń, a każdy z nich, ale z osobna jest samodzielnie wystarczający do uzyskania prawa do emerytury w określonym systemie”. W uchwale 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2013 r., II UK 223/13, SN stwierdził, że emeryt wojskowy ma prawo do cywilnej emerytury, jeżeli spełnił warunki wymagane przez ustawę o FUS, tj. osiągnął wiek 65 lat i przepracował co najmniej 25 lat, płacąc składki do powszechnego systemu ubezpieczeniowego. Nieodłącznym w tym temacie jest problem zbiegu świadczeń (wojskowego i powszechnego). Jak zauważył SN: „Zbieg prawa do świadczeń polega na nabyciu przez osobę praw do więcej niż jednego świadczenia z ubezpieczenia społecznego lub z zaopatrzenia emerytalno-rentowego. Skutki zaistnienia takiej sytuacji określają przepisy ustaw regulujących uprawnienia do tych świadczeń, przewidując rozwiązania polegające na pobieraniu przez osobę uprawnioną więcej niż jednego świadczenia bez ograniczeń, pobierania więcej niż jednego świadczenia z ograniczeniami i pobierania tylko jednego świadczenia. Na gruncie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych zagadnienie to rozstrzyga art. 7, stanowiąc, że w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przewidzianych w ustawie z prawem do emerytury lub renty albo do uposażenia w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego przewidzianych w odrębnych przepisach wypłaca się świadczenie wyższe lub wybrane przez osobę uprawnioną, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. W okolicznościach sprawy takim przepisem szczególnym jest art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w tej ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2 (a więc, między innymi, żołnierzy zawodowych), stosuje się –wynikającą z art. 95 ust. 1 – zasadę wypłaty jednego świadczenia, a zatem wypłaca się jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Przepis art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej jasno określa wyjątki od tej zasady. Po pierwsze, są to sytuacje wymienione w art. 96, odnoszące się do zbiegu prawa do świadczeń powszechnych i zaopatrzeniowych z prawem do: 1) renty inwalidy wojennego i wojskowego, którego niezdolność do pracy pozostaje w związku ze służbą wojskową; 2) renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej pobytem w miejscach, o których mowa w art. 3 i 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2012 r., poz. 400); 3) renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy lub chorobą zawodową; 4) emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego rolników. W tych wypadkach prawo pobierania świadczeń w zbiegu określają odrębne przepisy. Drugi wyjątek odnosi się do przypadku obliczenia emerytury wojskowej na podstawie art. 15a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych (dla żołnierza, który został powołany do służby zawodowej po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 1999 r.), a od dnia 1 stycznia 2013 r. – również na podstawie art. 18e tej ustawy (dla żołnierza powołanego do zawodowej służb wojskowej po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2012 r.). Żaden z tych wyjątków nie dotyczy skarżącego, co oznacza, że w zaistniałej sytuacji nabycia przez niego zarówno prawa do emerytury z ubezpieczenia społecznego jak i prawa do emerytury wojskowej, dochodzi do zbiegu, o którym stanowi art. 7 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych, a skarżącemu przysługuje wypłata tylko jednego z tych świadczeń – wyższego lub przez niego wybranego.” Zasady powiększenia wysokości emerytury wojskowej z tytułu posiadania okresów ubezpieczenia społecznego przypadających po zwolnieniu ze służby Na podstawie art. 12 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin ( Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 z późniejszymi zmianami) – wojskowa emerytura przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który w dniu takiego zwolnienia posiada 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim. Maksymalna wysokość emerytury wojskowej nie może przekraczać 75 proc. podstawy jej wymiaru, przy czym podstawą taką jest zasadniczo uposażenie należne żołnierzowi w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej (po 15 latach służby emerytura wynosi 40 proc. podstawy wymiaru). Fakt posiadania uprawnień emerytalnych nie zwalnia wojskowego emeryta od obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na zasadach ogólnych podjęcia zatrudnienia. Wówczas, zgodnie z art. 14 ustawy o emeryturach żołnierzy, by okresy opłacania tychże składek mogły mieć wpływ na wysokość otrzymywanej emerytury wojskowej, muszą być spełnione następujące, warunki: emerytura musi wynosić mniej niż wyżej wspomniana maksymalna jej wartość – a więc mniej niż 75 proc. podstawy wymiaru, musi Pan mieć ukończone 55 lat życia (w przypadku kobiet wiek ten wynosi 50 lat) albo posiadać status inwalidy. Przepis ustala zasady powiększenia wysokości emerytury wojskowej z tytułu posiadania okresów ubezpieczenia społecznego przypadających po zwolnieniu ze służby. Przepis ma zastosowanie tylko do emerytury nabytej na podstawie art. 15, czyli do żołnierzy, którzy wstąpili do służby przed 1 stycznia 1999 r. Doliczane okresy ustawodawca podzielił na dwie grupy, tj. okresy przebyte przed 1 stycznia 1999 r. i te po 31 grudnia 1998 r. Jeżeli zatem spełnione są te warunki, ma Pan prawo złożyć wniosek do właściwego Wojskowego Biura Emerytalnego o ponowne ustalenie wysokości emerytury, domagając się stosownego przeliczenia świadczenia. Za każdy rok opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (a także za okres nieopłacania tychże składek z uwagi na przekroczenie rocznej maksymalnej podstawy ich wymiaru) – emerytura zostanie Panu zwiększona o 1,3 proc. podstawy jej wymiaru. Stosowny wniosek można składać po zakończeniu każdego kwartału kalendarzowego, jeżeli ubezpieczenie jest kontynuowane. Jeżeli natomiast ubezpieczenie ustanie, można niezwłocznie po ustaniu ubezpieczenia zwrócić się do organu emerytalnego ze stosownym wnioskiem, z tym że przy obliczeniach uwzględnia się pełne miesiące podlegania ubezpieczeniu. Uwzględnienie okresów sprzed 10 stycznia 1999 r. Uwzględnienie okresów sprzed 10 stycznia 1999 r. było możliwe w odniesieniu do żołnierzy, którzy zostali zwolnieni ze służby przed 1999 r. i po tym zwolnieniu pozostawali w ubezpieczeniu społecznym. Okresy opłacania składek po 31 grudnia 1998 r. podlegają zaliczeniu niezależnie od daty zwolnienia ze służby. Zgodnie z nowelizacją ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z 2003 r. prawo do dwóch świadczeń mają jedynie funkcjonariusze, którzy wstąpili do służby po 1 stycznia 1999 r. ze względu na inne zasady przyznawania świadczeń przed i po tej dacie. Osoby, które wstąpiły do służby przed 2 stycznia 1999 r., do okresu służby mogą wliczyć pracę w cywilu, ale nie mogą pobierać dwóch emerytur, zaś wstępujące po tej dacie nie mają już prawa do cywilnego stażu, choć mają prawo do dwóch emerytur. Wyrok Trybunał Konstytucyjnego z dnia 19 stycznia 2010 r., SK 41/07: Trybunał zauważył, że na mocy ustawy nowelizującej z r. art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS otrzymał następujące brzmienie: „Świadczenia na warunkach i w wysokości określonych w ustawie przysługują ubezpieczonym – w przypadku spełnienia warunków do nabycia prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych FUS”. Trybunał zaznaczył, że nowelizacja ta miała na celu umożliwienie emerytowanym żołnierzom i funkcjonariuszom służb mundurowych pobierającym emeryturę „mundurową” zgłoszenie wniosku o przyznanie emerytury z FUS, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS. Wprowadzona nowelizacja oznacza, że osoba pobierająca emeryturę wojskową, jeżeli spełnia ogólne warunki do uzyskania emerytury z FUS (w przypadku mężczyzny – co najmniej 25-letni okres składkowy i wiek 65 lat), będzie mogła wystąpić o przyznanie emerytury z FUS. W razie przyznania jej tej emerytury wypłata emerytury wojskowej zostanie wstrzymana. Trybunał stwierdził, że ustawodawca, uchwalając ustawę nowelizującą z r. – przywracającą prawo wyboru świadczenia korzystniejszego emerytom i rencistom wojskowym, nie zawarł w niej żadnych przepisów przejściowych. W związku z tym przyjąć należy, że nowy stan prawny – obowiązujący od r. – ma zastosowanie wobec wszystkich emerytów i rencistów mundurowych / wojskowych. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

Dodatkowy warunek do uzyskania podwyżki emerytury – wykonywania czynności służbowych przez funkcjonariuszy Policji i innych służb mundurowych w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia – jest sprzeczny z Konstytucją. Rozporządzenie Rady Ministrów z r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej ( Nr 86, poz. 734) wprowadziło w § 4 pkt 1 zasadę, że emeryturę podwyższa się o 0,5 % podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, jeżeli funkcjonariusz w czasie wykonywania obowiązków służbowych podejmował, co najmniej 6 razy w ciągu roku, czynności operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze albo interwencje w celu ochrony osób, mienia lub przywrócenia porządku publicznego w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia. Problem polegał na tym, że funkcjonariusze Policji i pozostałych służb mieli zasadnicze trudności z udokumentowaniem służby w warunkach zagrażających życiu lub zdrowiu, albo z dokumentowaniem wskazanych wyżej czynności służbowych. Tego rodzaju zdarzenia odnotowywane są zasadniczo w notatnikach służbowych funkcjonariuszy. Te notatniki są jednak po upływie 5 lat niszczone. Ustalając po latach wymiar świadczenia emerytalnego organ nie jest w stanie w należyty sposób udokumentować, czy funkcjonariusz wykonywał obowiązki w warunkach określonych w przepisach prawa. Policjanci i inni funkcjonariusze służb próbowali „ratować” się uzyskiwaniem każdorazowych zaświadczeń po interwencjach lub czynnościach służbowych, które miały udokumentować ich służbę w warunkach niebezpiecznych. Takie działania nie miałyby jednak podstawy w przepisach i nie zawsze takie dokumenty funkcjonariusze uzyskiwali. Wniosek RPO Sprawą zainteresował się – wskutek skarg zgłaszanych zwłaszcza przez policjantów – Rzecznik Praw Obywatelskich, który skierował do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o zbadanie zgodności wskazanego § 4 pkt 1 rozporządzenia w sprawie warunków podwyższania emerytur i rent funkcjonariuszom służb mundurowych z ustawą z r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego iura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby więziennej oraz ich rodzin, a także z art. 92 ust. 1 Konstytucji. Wyrok TK Trybunał Konstytucyjny podzielił wątpliwości Rzecznika i orzekł, że § 4 pkt 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy w zakresie, w jakim stanowi o bezpośrednim zagrożeniu życia lub zdrowia, jest niezgodny z ustawą o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy oraz z Konstytucją. W uzasadnieniu TK wskazał, że wprowadzenie w rozporządzeniu kryterium „bezpośredniości” doprowadziło do zawężenia ustawowego wymogu podwyższenia emerytury. W ustawie mowa bowiem jest tylko o pełnieniu służby w warunkach „szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu”. Zaś rozporządzenie wprowadziło pojęcie podejmowania czynności w sytuacjach stanowiących „bezpośrednie” zagrożenie życia i zdrowia. Trybunał wskazał, że użycie takiego pojęcia nie tylko nie stanowi merytorycznego rozwinięcia słowa „szczególnie” użytego w ustawie. Odnosi się on bowiem nie do warunków służby jako takich, ale do kwalifikacji zagrożenia. Zdaniem TK zwrot „bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia” dotyczy związku przyczynowo-skutkowego i nakazuje dokonywać szczegółowych kwalifikacji czy dana czynność służbowa była prowadzona w takich a nie innych warunkach. Natomiast ustawowy zwrot „szczególnie zagrażających życiu lub zdrowiu” odnosi się tylko do ogólnej kwalifikacji zagrożenia, rozumianej jako stwierdzenie istnienia zagrożenia innego niż normalne następstwo pełnienia służby, przy założeniu, że w jej istotę wpisane jest ryzyko zagrożenia życia i zdrowia. Tym samym TK uznał, że organ wydający rozporządzenie wprowadzając tak wyraźne zawężenie warunków uzyskania podwyżki emerytur i rent mundurowych, dokonał niekonstytucyjnego przekroczenia upoważnienia do wydania aktu wykonawczego. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z r., sygn. akt U 12/13 Wnioski z orzeczenia Niezgodność z konstytucją warunku zawartego w rozporządzeniu co do wykazania czynności „bezpośrednio zagrażających życiu i zdrowiu” funkcjonariusza powoduje, że nie może on być już zastosowany w taki sposób, że blokować będzie przyznanie podwyżki emerytury. Funkcjonariusze nie będą więc musieli każdorazowo udowadniać, że czynności w czasie służby wykonywane były w warunkach stanowiących dla nich bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia. Wystarczające będzie więc wskazanie, że służba była pełniona w warunkach ”szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu” – tak jak to określa ustawa. To zaś oznacza – dla organu rentowego – badanie tylko tego, czy funkcjonariusz pełnił służbę na takim stanowisku, z którym związane było to szczególne zagrożenie życia albo zdrowia. Michał Culepa Źródło:

linkiem zawsze znajdziesz obliczenia dla swoich danych. Minęło już: + , lub dni, lub godzin lub minut lub sekund. Do 15 lat służby pozostało: , lub dni, lub godzin, Do 28,5 lat służby pozostało: , lub dni, lub godzin. Wyjaśnienia: Brutto=surowy, całkowity, bez odrzucenia czegokolwiek, jest to pensja bez odliczenia składek. Netto=czysty, jest to pensja po odliczeniu składek, pensja na rękę, cena towaru bez podatku. Używamy kropek nie przecinków do oddzielenia części dziesiętnej, nie piszemy "PLN", "zł" ani żadnych dodatkowych znaków poza potrzebnymi liczbami. Jasne tła pól oznaczają, że w danym miejscu można coś wpisać. Ciemne oznaczają, że wyświetli się tam wynik obliczeń. Podaj swoje uposażenie BRUTTO jeśli jest inne niż wyliczonePLN (bez dodania nagrody rocznej) i dodatki o charakterze stałym liczone do emerytury. Dodaj lata na urlopie wychowawczym: lat. Dodaj pół roczny okres wypowiedzenia: Licz z dzisiejszym terminem odejścia Dodaj 3 miesiące okresu wypowiedzenia Dotyczy tylko żołnierzy którzy pozostawali w służbie przed 2 stycznia 1999 r.: Praca (lata z cywila) przed służbą: -lata okresów składkowych poprzedzających służbę: lat, lata okresów nieskładkowych poprzedzających służbę: lat. Ponadto żołnierze ci po ukończeniu 50/55 (kobiety/mężczyźni) roku życia albo gdy są inwalidami mogą doliczyć sobie lata przypadające po zwolnieniu ze służby. Inwalidztwo pozostające w związku z pełnieniem służby (do 15% w przypadku inwalidztwa): % Podaj lata i miesiące, jeśli spełniasz poniższe warunki podwyższenia emerytury za: 1. każdy rok służby pełnionej bezpośrednio (2% za rok): w składzie personelu latającego na samolotach naddźwiękowych lub w składzie załóg okrętów podwodnych, - w charakterze nurków i płetwonurków lub przy zwalczaniu fizycznym terroryzmu. 2. każdy rok służby pełnionej bezpośrednio (1% za rok): lat. - w składzie personelu latającego na pozostałych samolotach i śmigłowcach lub w składzie załóg nawodnych wojskowych jednostek pływających, - w charakterze skoczków spadochronowych i saperów, w służbie wywiadowczej za granicą, lub w oddziałach specjalnych. 3. każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych(0,5% za miesiąc): miesięcy. Emerytura stara: Podstawa emerytury to: BRUTTO = NETTO, Procenty: %, Wysokość emerytury to: BRUTTO = NETTO. Emerytura nowa: Podstawa emerytury to: BRUTTO = NETTO, Procenty: %, Wysokość emerytury to: BRUTTO = NETTO. Zmniejszenie emerytury: Dorabiam na emeryturze BRUTTO PLN, po zmniejszeniu zostaje mi emerytura: netto. Muszę zarabiać na niepełnej emeryturze mniej niż: BRUTTO PLN, aby nic mi nie zabierali emerytury. Jeśli zarobię więcej niż: BRUTTO PLN, to zabiorą mi 25% emerytury. gdzie: przeciętne miesięczne wynagrodzenie za II kwartał 2020 r. = BRUTTO PLN. kwota maksymalnego zmniejszenia emerytury = BRUTTO PLN. Obliczanie należności przy odejściu (opisane w artykułach 94-97 [1]): Określ sposób zwolnienia: Sposoby zwolnienia określa artykuł 111 (nakaz zwolnienia) oraz 112 (możliwość zwolnienia). Ze względu na małą ilość miejsca skracałem tekst punktów i pełnego brzmienia sytuacji w której zwalnia się żołnierza należy szukać w rodzaj służby: , ilość lat służby zawodowej (bez form równorzędnych): Liczba dni niewykorzystanego urlopu: Wybierz rodzaj gospodarstwa: , sam/-a czy z małżonką/-kiem? , ilość dzieci na utrzymaniu: , uprawnienia: Ilość norm = . Należności przy zwolnieniu, określone są przez artykuły 94 - 97 ustawy o służbie żołnierzy zawodowych [1]. Wszędzie podane są kwoty netto, (na rękę). Art Odprawa związana ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej:..... PLN Art 12 pensji przez rok zamiast emerytury, można pobrać jednorazowo:..... PLN (uwaga!!. Jeśli masz mniej niż 10 lat służby zawodowej-bez form równorzędnych, to 12 pensji Ci nie przysługuje przy wypowiedzeniu na Twój wniosek). Art Ekwiwalent za niewykorzystany urlop:............................................... PLN Art Dodatkowe uposażenie roczne za rok zwolnienia ze służby:................. PLN Art Gratyfikacja urlopowa niewykorzystana w roku zwolnienia ze słuzby:.. PLN Art Zwrot kosztów przejazdu żołnierza i rodziny, i kosztów transportu:........ PLN Nie do obliczenia. Liczymy koszty przejazdu żołnierza i rodziny do wybranego miejsca zamieszkania, do tego koszty transportu urządzenia domowego na tej trasie. Wartość należności zależy od liczby osób, odległości, ceny transportu. Odprawa mieszkaniowa: 1,66* ilość_norm* 12(16) m2* 5347 zł* %wysługi = PLN (do wysługi dla odprawy mieszkaniowej dodaję 1 rok ponieważ każdy rozpoczęty rok liczy się jako pełny, ale trzeba ten rok rozpocząć) (zwolniona z podatku dochodowego na mocy art. 21 pkt. 49 ustawy o podatku dochodowym, 12(16) m2 to norma powierzchni przypadająca na jedną osobę rodziny z tym, że jeśli żołnierz jest samotny to przyjmuje się 16 m2). 5347 zł to wskaźnik GUS - cena 1 metra kwadratowego powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego oddanego do użytkowania, ogłaszany w drugiej połowie drugiego miesiąca po każdym kwartale, link ). Nagrody jubileuszowe: otrzymuje się je za lata służby, a nie za odejście z wojska: PLN. (otrzymujemy nagrodę jubileuszową jeśli w dniu zwolnienia brakuje nam nie więcej niż 12 miesięcy do daty jej przyznania, czyli prawie rok wcześniej niż gdybyśmy dalej służyli, nagrodę jubileuszową obliczam tylko w przypadkach kiedy może być uznana za należność przy odejściu, czyli przykładowo: nagrodę jubileuszową 100% pensji obliczam dla żołnierza z 24 i 25 latami służby w chwili zwolnienia, bo tylko taki żołnierz otrzyma ją niemal równocześnie z odejściem). Suma należności przy odejściu łącznie z odprawą mieszkaniową: , i bez odprawy mieszkaniowej: PLN. Kontakt do mnie znajduje się na stronie głównej. Każdą sugestię dotyczącą strony przemyślę. Natomiast z góry uprzedzam, nie jestem w stanie każdemu pomóc z osobna i na prośby takie raczej nie będę odpowiadał. Natomiast bardzo wiele osób pomaga na grupie Facebookowej:

Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich znaczna część przepisów reformujących prawo karne budzi poważne zastrzeżenia. Opinia RPO dla Senatu Znaczna część przyjętych w lipcu przez Sejm przepisów reformujących prawo karne budzi uzasadnione zastrzeżenia, zaostrzenie polityki karnej nie znajduje uzasadnienia w świetle dostępnych danych - napisał Rzecznik Praw Obywatelskich w opinii dla Senatu. "Wiele z zaproponowanych zmian nie zawiera uzasadnienia ani nie zostało popartych jakimikolwiek badaniami naukowymi czy też informacjami statystycznymi" - napisał RPO Marcin Wiącek w opinii przesłanej senackim komisjom ustawodawczej oraz praw człowieka, praworządności i petycji, zamieszczonej w poniedziałek na stronie Biura Rzecznika. To właśnie te dwie senackie komisje we wtorek po południu mają się zająć przyjętą 7 lipca przez Sejm reformą prawa karnego zaostrzającą kary za najcięższe przestępstwa, wprowadzającą tzw. bezwzględne dożywocie oraz konfiskatę aut pijanych kierowców. Zmiany dotyczące kar Obszerna nowelizacja podnosi górną granicę terminowej kary pozbawienia wolności z 15 do 30 lat przy jednoczesnej likwidacji osobnej kary 25 lat więzienia. Wydłużono też okres przedawnienia zbrodni zabójstwa z 30 do 40 lat. Zmiany przewidują też wprowadzenie kary tzw. bezwzględnego dożywocia, czyli kary dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego zwolnienia. "Całkowite uniemożliwienie ubiegania się przez skazanego na dożywocie o warunkowe przedterminowe zwolnienie jest niezgodne z konstytucją i Europejską Konwencją Praw Człowieka" - zaznaczono w informacji na stronie RPO. Jak wskazał Rzecznik, w świetle tych standardów wymagane jest istnienie procedury umożliwiającej skazanemu "poddanie dolegliwości orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności weryfikacji pod kątem realizacji jej celów, której to wynikiem będzie potencjalna możliwość skrócenia okresu jej odbywania w warunkach penitencjarnych". "Dla zachowania tych standardów wystarczy, by złagodzenie kary było możliwe, nawet jeśli w praktyce więzień będzie musiał ją jednak odbyć w całości" - zastrzeżono w informacji RPO. Konfiskata pojazdów Inna z ważnych zmian reformy zakłada konfiskaty pojazdów prowadzonych przez pijanych kierowców. Przepadek auta ma być stosowany w przypadkach, gdy kierowca ma co najmniej 1,5 promila lub jeśli spowodowuje wypadek przy zawartości co najmniej 0,5 promila alkoholu we krwi lub też w sytuacji recydywy. Jeśli pojazd nie stanowił wyłącznej własności sprawcy, orzekany byłby przepadek równowartości pojazdu, zaś za tą równowartość uznawano by wartość określoną w polisie ubezpieczeniowej, a w razie braku polisy - średnią wartość rynkową odpowiadającą wartości pojazdów podobnych. Zdaniem RPO przepisy takie prowadzić będą do sytuacji, w których "na sprawcę może zostać nałożony obowiązek zapłaty kilkuset tys. zł tylko dlatego, że dopuścił się on przestępstwa z wykorzystaniem drogiego środka komunikacji". "Doprowadzi to do sytuacji, w której sądy będą zobligowane stosować reakcje karne nieadekwatne zarówno do wagi zdarzenia drogowego, stopnia winy sprawcy, jak i możliwości majątkowych i zarobkowych" - ocenił Rzecznik. Przyjęcie zlecenia zabójstwa Nowela wprowadza też nowy typ przestępstwa – przyjęcie zlecenia zabójstwa. Karalne ma być też przygotowanie do zabójstwa. Ta ostatnia kwestia też wzbudziła wątpliwości RPO. Rzecznik przypomniał bowiem, że karane jest zazwyczaj przygotowanie "do tych tylko przestępstw, przy których czynność przygotowawcza daje się łatwo rozpoznać jako właśnie czynność nastawiona na stworzenie warunków do dokonania przestępstwa w przyszłości". Tymczasem zabójstwa są często popełniane "za pomocą przedmiotów powszechnie dostępnych, jak nóż, siekiera itp.". "Nabycie siekiery nie upoważnia zatem do wniosku, że tą właśnie siekierą sprawca zamierza zadać śmierć upatrzonej ofierze" - wskazuje RPO. W związku z tym, jak podsumował Wiącek, zawarte w reformie "jednostkowe rozwiązania pozytywne lub akceptowalne po wprowadzeniu określonych zmian nie przemawiają na korzyść projektu postrzeganego jako całość". Posiedzenie Senatu, na którym omówiona i głosowana przez Izbę ma być ta reforma Kodeksu karnego zaplanowane jest w tym tygodniu - od środy do piątku. (PAP) autor: Marcin Jabłoński mja/ ann/

Rzecznik przypomina, że zgodnie z art. 12 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych emerytura wojskowa przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który w dniu zwolnienia z tej służby posiada 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim. Z kolei na podstawie art. 12 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy emerytura policyjna przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby, który w dniu zwolnienia posiada 15 lat służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub w Służbie – pisze Rzecznik - świadczenia emerytalne przyznawane w ramach systemów zaopatrzenia emerytalnego - pod względem społecznym i ekonomicznym - pełnią takie same funkcje, jak świadczenia emerytalne przyznawane pracownikom lub innym ubezpieczonym w obrębie systemu powszechnego. Potraktowanie zatem prawa emerytalnego, obejmującego wszystkie grupy społeczno-zawodowe, jako pewnej całości pozwala na ujawnienie występujących w systemach emerytalnych różnic w zakresie prawa do świadczeń, warunków ich nabycia, zasad ustalania ich wymiaru i innych elementów, a następnie kontroli i oceny skali istniejących odrębności pod kątem ich racjonalnego uzasadnienia. Dotyczy to w szczególności wieku emerytalnego uprawniającego do emerytury. Kwestionowana regulacja w zakresie wieku emerytalnego uprawniającego do emerytury prowadzi zatem do zróżnicowania uprawnień żołnierzy i funkcjonariuszy otrzymujących takie świadczenia z systemu zaopatrzenia w porównaniu do osób objętych powszechnym systemem przekonaniu Rzecznika Praw Obywatelskich zakwestionowane regulacje prawne prowadzą do niesprawiedliwego rozłożenia ciężaru reform systemu emerytalnego między poszczególne grupy świadczeniobiorców, ponieważ utrzymanie przez żołnierzy i funkcjonariuszy prawa do emerytury z tytułu tylko 15 lat służby bez względu na warunki służby umożliwia faktyczne skorzystanie z prawa do emerytury w wieku najwyższej aktywności zawodowej. Skutkuje to obciążeniem systemu zaopatrzenia emerytalnego zwiększonymi kosztami finansowania, które muszą znajdować pokrycie w odpowiednio podwyższonych związku z tym Rzecznik uważa za zasadne uznanie, że zakwestionowane przepisy prowadzą do naruszenia konstytucyjnej zasady równości w prawie do zabezpieczenia społecznego przez to, że w zakresie warunków nabywania prawa do emerytury różnicują sytuację prawną osób uprawnionych do tego świadczenia, prowadząc do nieuzasadnionego oraz niesprawiedliwego uprzywilejowania żołnierzy i funkcjonariuszy poprzez zachowanie ich uprawnień do wcześniejszej emerytury w porównaniu do osób objętych powszechnym systemem emerytalnym, wobec których zastosowano zasadę stopniowego eliminowania takiego uprawnienia. Wniosek RPO do TK

Dodatkowy warunek do uzyskania podwyżki emerytury – wykonywania czynności służbowych przez funkcjonariuszy Policji i innych służb mundurowych w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia – jest sprzeczny z Konstytucją. Rozporządzenie Rady Ministrów z r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej ( Nr 86, poz. 734) wprowadziło w § 4 pkt 1 zasadę, że emeryturę podwyższa się o 0,5 % podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, jeżeli funkcjonariusz w czasie wykonywania obowiązków służbowych podejmował, co najmniej 6 razy w ciągu roku, czynności operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze albo interwencje w celu ochrony osób, mienia lub przywrócenia porządku publicznego w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia. Problem polegał na tym, że funkcjonariusze Policji i pozostałych służb mieli zasadnicze trudności z udokumentowaniem służby w warunkach zagrażających życiu lub zdrowiu, albo z dokumentowaniem wskazanych wyżej czynności służbowych. Tego rodzaju zdarzenia odnotowywane są zasadniczo w notatnikach służbowych funkcjonariuszy. Te notatniki są jednak po upływie 5 lat niszczone. Ustalając po latach wymiar świadczenia emerytalnego organ nie jest w stanie w należyty sposób udokumentować, czy funkcjonariusz wykonywał obowiązki w warunkach określonych w przepisach prawa. Policjanci i inni funkcjonariusze służb próbowali „ratować” się uzyskiwaniem każdorazowych zaświadczeń po interwencjach lub czynnościach służbowych, które miały udokumentować ich służbę w warunkach niebezpiecznych. Takie działania nie miałyby jednak podstawy w przepisach i nie zawsze takie dokumenty funkcjonariusze uzyskiwali. Wniosek RPO Sprawą zainteresował się – wskutek skarg zgłaszanych zwłaszcza przez policjantów – Rzecznik Praw Obywatelskich, który skierował do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o zbadanie zgodności wskazanego § 4 pkt 1 rozporządzenia w sprawie warunków podwyższania emerytur i rent funkcjonariuszom służb mundurowych z ustawą z r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby więziennej oraz ich rodzin, a także z art. 92 ust. 1 Konstytucji. Wyrok TK Trybunał Konstytucyjny podzielił wątpliwości Rzecznika i orzekł, że § 4 pkt 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy w zakresie, w jakim stanowi o bezpośrednim zagrożeniu życia lub zdrowia, jest niezgodny z ustawą o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy oraz z Konstytucją. W uzasadnieniu TK wskazał, że wprowadzenie w rozporządzeniu kryterium „bezpośredniości” doprowadziło do zawężenia ustawowego wymogu podwyższenia emerytury. W ustawie mowa bowiem jest tylko o pełnieniu służby w warunkach „szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu”. Zaś rozporządzenie wprowadziło pojęcie podejmowania czynności w sytuacjach stanowiących „bezpośrednie” zagrożenie życia i zdrowia. Trybunał wskazał, że użycie takiego pojęcia nie tylko nie stanowi merytorycznego rozwinięcia słowa „szczególnie” użytego w ustawie. Odnosi się on bowiem nie do warunków służby jako takich, ale do kwalifikacji zagrożenia. Zdaniem TK zwrot „bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia” dotyczy związku przyczynowo-skutkowego i nakazuje dokonywać szczegółowych kwalifikacji czy dana czynność służbowa była prowadzona w takich a nie innych warunkach. Natomiast ustawowy zwrot „szczególnie zagrażających życiu lub zdrowiu” odnosi się tylko do ogólnej kwalifikacji zagrożenia, rozumianej jako stwierdzenie istnienia zagrożenia innego niż normalne następstwo pełnienia służby, przy założeniu, że w jej istotę wpisane jest ryzyko zagrożenia życia i zdrowia. Tym samym TK uznał, że organ wydający rozporządzenie wprowadzając tak wyraźne zawężenie warunków uzyskania podwyżki emerytur i rent mundurowych, dokonał niekonstytucyjnego przekroczenia upoważnienia do wydania aktu wykonawczego. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z r., sygn. akt U 12/13 Wnioski z orzeczenia Niezgodność z konstytucją warunku zawartego w rozporządzeniu co do wykazania czynności „bezpośrednio zagrażających życiu i zdrowiu” funkcjonariusza powoduje, że nie może on być już zastosowany w taki sposób, że blokować będzie przyznanie podwyżki emerytury. Funkcjonariusze nie będą więc musieli każdorazowo udowadniać, że czynności w czasie służby wykonywane były w warunkach stanowiących dla nich bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia. Wystarczające będzie więc wskazanie, że służba była pełniona w warunkach ”szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu” – tak jak to określa ustawa. To zaś oznacza – dla organu rentowego – badanie tylko tego, czy funkcjonariusz pełnił służbę na takim stanowisku, z którym związane było to szczególne zagrożenie życia albo zdrowia. Michał Culepa

Emerytura wojskowa przysługuje żołnierzom zawodowym. Kto wypłaca emeryturę byłym żołnierzom? Czy ustawa przewiduje wiek, po osiągnięciu którego można uzyskać prawo do świadczenia emerytalnego? Ile wynosi emerytura wojskowa i na jakie dodatki mogą liczyć emerytowani żołnierze? Emerytura wojskowa została uregulowana ustawą o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Zgodnie z art. 1 wspomnianego aktu prawnego żołnierzom zwolnionym ze służby przysługuje z budżetu państwa zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby. Natomiast członkom ich rodzin takie zaopatrzenie przysługuje w razie śmierci żywiciela. Prawo do emerytury wojskowej nie przysługuje żołnierzowi skazanemu prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych lub na karę degradacji za przestępstwo popełnione przed zwolnieniem ze służby. Służba do 31 grudnia 2012 r. Jeśli żołnierz pozostawał w służbie do dnia 31 grudnia 2012 r., jego emerytura wynosi 40% podstawy wymiaru. Okres służby w Wojsku Polskim uprawniający do świadczenia emerytalnego wynosi wówczas 15 lat. Emerytura może ulec podwyższeniu za każdy kolejny rok służby o 2,6% podstawy wymiaru, za każdy kolejny rok urlopu wychowawczego (maksymalnie do 3 lat) o 2,6% podstawy wymiaru oraz za każdy kolejny rok urlopu wychowawczego o 0,7% podstawy wymiaru. Polecamy: Pracownicze plany kapitałowe. Nowe obowiązki pracodawców i płatników. Polecamy: PPK dla pracownika Świadczenie podnosi się o 15% podstawy wymiaru jeśli inwalidztwo powstało w związku ze służbą. Ustawa określa jednak najwyższą emeryturę wojskową na poziomie 75% podstawy wymiaru po 29 latach służby (bez dodatków, zasiłków i innych świadczeń z art. 25 ustawy). Natomiast minimalna kwota emerytury nie może być niższa od najniższej emerytury. Obecnie (od 1 marca 2019 r. do 29 lutego 2020 r.) jest to 1100 zł brutto. Co więcej, świadczenie rośnie w związku z pełnieniem służby w szczególnych warunkach. Każdy rok takiej służby oznacza podniesienie jej o 2% lub 1% podstawy wymiaru. Ponadto, każdy rozpoczęty miesiąc służby na froncie podczas wojny czy w strefie działań wojennych podnosi emeryturę o 0,5% podstawy jej wymiaru. Służba rozpoczęta przed 2 stycznia 1999 r. Świadczenie emerytalne osób, które rozpoczęły służbę przed dniem 2 stycznia 1999 r., wzrasta dodatkowo o: 2,6% podstawy wymiaru za każdy rok okresów składkowych poprzedzających służbę, nie więcej jednak niż za trzy lata tych okresów; 1,3% podstawy wymiaru - za każdy rok okresów składkowych ponad trzyletni okres składkowy; 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę. Do okresu wysługi emerytalnej można doliczyć czas odprowadzania składek emerytalnych i rentowych już po zakończeniu służby. Muszą zostać spełnione dwa warunki: emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru, emeryt ukończył 55 lat (mężczyzna) lub 50 lat (kobieta) bądź stał się inwalidą. Żołnierze przyjęci do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy już po dniu 1 stycznia 1999 r. mają naliczaną emeryturę wyłącznie za okres służby wojskowej. Podstawa wymiaru emerytury za służbę do 31 grudnia 2012 r. Podstawę wymiaru emerytury wojskowej stanowi wynagrodzenie otrzymywane na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. W skład uposażenia żołnierza zawodowego wchodzi: uposażenie zasadnicze, dodatek za długoletnią służbę wojskową, dodatki stałe, 1/12 dodatkowego uposażenia rocznego. Służba po 31 grudnia 2012 r. Dotychczas żołnierzowi, który po raz pierwszy rozpoczynał zawodową służbę wojskową po dniu 31 grudnia 2012 r., emerytura była przyznawana po spełnieniu dwóch warunków. Po pierwsze, żołnierz musiał ukończyć 55 lat życia. Po drugie, wymagany był 25-letni staż służby. Świadczenie emerytalne wynosiło wówczas 60% podstawy wymiaru. Powyższej wskazane warunki musiały zostać spełnione łącznie. Dnia 13 sierpnia 2019 r. Prezydent RP podpisał ustawę o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw, zgodnie z którą pierwszy warunek nie jest już wymagany. Ustawa ma wsteczną moc obowiązującą od 1 lipca 2019 r. Nowelizacja przyznaje prawo do emerytury wojskowej po 25 latach służby bez konieczności osiągnięcia 55 roku życia. Wysokość emerytury wojskowej Po 25 latach służby żołnierz może liczyć na emeryturę w wysokości 60% podstawy wymiaru. Zwiększenie emerytury następuje z każdym kolejnym rokiem służby o 3% oraz za każdy rozpoczęty miesiąc służby na froncie w czasie wojny oraz w strefie działań wojennych o 0,5%. Najwyższa emerytura wojskowa może wynosić 75% podstawy wymiaru. Podstawą wymiaru jest średnie wynagrodzenie żołnierza za okres kolejnych 10 lat kalendarzowych. Konkretne lata wybiera żołnierza. Jeśli nie dokona wyboru, bierze się pod uwagę ostatnie 10 lat poprzedzających rok zwolnienia ze służby. Dodatki do emerytury wojskowej Do dodatków do emerytury wojskowej można zaliczyć: dodatek pielęgnacyjny i inne świadczenia, jak świadczenia socjalne i prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego. Dodatek pielęgnacyjny O dodatku pielęgnacyjnym traktuje ustawa o emeryturach i rentach z FUS. Przysługuje emerytowanemu wojskowemu w dwóch przypadkach: uznanie za osobę całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji; ukończenie 75 lat życia. W celu przyznania dodatku przez dyrektora wojskowego biura emerytalnego należy złożyć stosowny wniosek. Do dokumentu załącza się informację o stanie zdrowia emeryta podpisaną przez lekarza prowadzącego. W przypadku ukończenia 75 roku życia emerytura zostanie powiększona o dodatek z urzędu. Emeryt nie musi składać w tym celu żadnego wniosku. Pobieranie zasiłku pielęgnacyjnego wyklucza możliwość otrzymania dodatku pielęgnacyjnego. Dodatek pielęgnacyjny podlega corocznej waloryzacji. Jego wysokość od 1 marca 2019 r. do 29 lutego 2020 r. wynosi 222,01 zł. Jest to kwota niepomniejszana o podatek dochodowy ani o składki na ubezpieczenie społeczne. Pełna wysokość 222,01 zł trafia więc dodatkowo w ręce uprawnionego. Osoba uprawniona do emerytury, która przebywa w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, nie otrzyma dodatku, chyba że przebywa poza tą placówką przez okres dłuższy niż 2 tygodnie w miesiącu. Świadczenia socjalne Osobom pobierającym emeryturę wojskową przysługuje prawo do świadczeń socjalnych z utworzonego funduszu socjalnego. Takie świadczenia przysługują w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych lub przewlekłej choroby osoby uprawnionej do emerytury albo członka jego rodziny a także z innych przyczyn powodujących pogorszenie warunków materialnych. Organem właściwym w sprawach tworzenia funduszu socjalnego oraz przyznawania świadczeń socjalnych jest wojskowy organ emerytalny czyli dyrektor wojskowego biura emerytalnego. Zgodnie z ustawą świadczenia socjalne przysługują, gdy dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku (bądź w przypadku utraty dochodu z miesiąca złożenia wniosku) nie przekracza 95% trzykrotności najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 90% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku. Przewiduje się, że pomimo przekroczenia wskazanego progu dochodu można przyznać świadczenie socjalne. Są to szczególnie uzasadnione przypadki. Szczegóły dotyczące udzielania świadczeń socjalnych dla byłych żołnierzy i ich rodzin określa w drodze rozporządzenia Minister Obrony Narodowej. W związku z tym obowiązuje Rozporządzenie z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie świadczeń socjalno-bytowych dla żołnierzy zawodowych (Dziennik Ustaw rok 2010 nr 87 poz. 565). Prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego W świetle art. 29 przedmiotowej ustawy emeryci wojskowi mają prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego i odpłatnego w nim przebywania. Warunkiem jest brak uzależnienia od alkoholu, środków odurzających lub innych podobnie działających środków. Dom emeryta wojskowego to całodobowa placówka dla osób uprawnionych do zaopatrzenia emerytalnego oraz członków ich rodzin. Prowadzone są przez Ministra Obrony Narodowej i świadczą usługi bytowe i opiekuńcze na poziomie obowiązującego standardu określonego dla domów pomocy społecznej. Opłata za pobyt w domu emeryta wynosi miesięcznie 400% najniższej emerytury. Co istotne, opłata ta nie może być wyższa niż 60% miesięcznego dochodu. Jeśli emeryt wojskowy przebywa tam z rodziną, łączna opłata może maksymalnie wynosić 70% wspólnego miesięcznego dochodu tej rodziny. Szczegóły dotyczące korzystania przez emerytów z prawa umieszczenia w domu emeryta wojskowego zawiera Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 października 2005 r. w sprawie umieszczania osób uprawnionych do wojskowego zaopatrzenia emerytalnego oraz członków ich rodzin w domu emeryta wojskowego (Dziennik Ustaw rok 2005 nr 206 poz. 1721). Wypłata emerytury wojskowej i dodatków Emeryturę wojskową wraz z dodatkami wypłaca wojskowy organ emerytalny. Organ ten określa Ministra Obrony Narodowej. Zgodnie z §2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin wojskowym organem właściwym do ustalania prawa do zaopatrzenia emerytalnego i wysokości świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia oraz ich wypłaty jest dyrektor wojskowego biura emerytalnego. Wypłata dokonywana jest co miesiąc z góry w dziesiątym dniu każdego miesiąca kalendarzowego, za który dane świadczenia przysługują. Jeśli dziesiąty dzień wypada w dniu wolnym od pracy, wypłata powinna zostać wykonana w dniu poprzedzającym dzień wolny od pracy. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dziennik Ustaw rok 2019 poz. 289) Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dziennik Ustaw rok 2018 poz. 1270)

Nie wiadomo, czy TK wyda w środę wyrok. Ogłosi to dopiero po zakończeniu zadawania pytań przez wszystkich wtorek Trybunał wysłuchał autorów wniosków oraz opinii Sejmu i Prokuratora Generalnego. W środę trwa faza pytań: z pełnego składu sędziów TK, orzekającego w tej Marek Zubik pytał o różnice w wieku emerytalnym pomiędzy mężczyznami i kobietami. Zwrócił uwagę, że po zmianach wprowadzonych nowelizacją, mimo iż różnice w wieku emerytalnym miały być niwelowane, pogłębiają się dla najstarszych roczników objętych nowym w imieniu Sejmu Borys Budka (PO) przyznał, że ciężko wyjaśnić rację tego, że zamiast zmniejszać różnicę w wieku przechodzenia na emeryturę kobiet i mężczyzn, która przed zmianami wynosiła 5 lat (60 i 65 lat), nowe przepisy pogłębiły je dla urodzonych miedzy 1948 a 1958 r. - nawet do 7 lat. "To efekt uboczny dokonanych zmian" – wyjaśnił poseł dopytywany przez sędziego Zubika o przyczyny efektu przeciwnego założeniom generalny za Sejm tego wyjaśnić nie potrafi - mówił prokurator Andrzej Stankowski, odpowiadając na pytanie sędziego Zubika."To niezrozumiałe postępowanie ustawodawcy" - ocenił Andrzej Strębski z OPZZ. Prof. Józefa Hrynkiewicz, reprezentantka wnioskodawców z PiS, przypomniała, że mężczyźni starszych roczników żyją 8 lat krócej niż kobiety; podkreślała, że zapisy powinny być więc odwrotne, albo uzależnione od stażu pracy. Sejm uchwalił zmiany w ustawie o emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w maju 2012 r. Przed zmianami kobiety miało prawo do emerytury po osiągnięciu 60. roku życia, a mężczyźni – 65 lat. Od 2013 r. zgodnie z zaskarżoną ustawą wiek emerytalny wzrasta co kwartał o miesiąc – dla mężczyzn będzie wynosił 67 lat w 2020 r., a dla kobiet - w 2040 r. Ustawa pozwala też przejść wcześniej na częściową - 50 proc. - emeryturę; dla kobiet jest to wiek 62 lat, dla mężczyzn 65 skarg - Solidarność, grupa posłów PiS oraz OPZZ - podtrzymali we wtorek swoje wnioski o stwierdzenie, że podwyższenie wieku emerytalnego jest niezgodne z konstytucją. Przepisom zarzucono naruszenie zasady zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, sprawiedliwości społecznej, ochrony praw nabytych. W ocenie skarżących przepisy są też niejasne, podważają ich zgodność w zakresie podwyższenia wieku emerytalnego z ratyfikowaną przez Polskę konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), dotyczącą minimalnych norm zabezpieczenia Sejmu i PG podtrzymali we wtorek swoje wcześniejsze stanowiska dla TK; Sejm ocenił, że wszystkie zaskarżone przepisy są konstytucyjne i zgodne z konwencją MOP. Prokurator generalny przekonuje, iż jedynie dwa z kilkunastu zaskarżonych przepisów są niezgodne z konstytucją; chodzi o przepisy dotyczące emerytur częściowych i zapis podnoszący wiek spoczynku prokuratorów motywował zmiany w ustawie o emeryturach z FUS bezpieczeństwem systemu emerytalnego – obecnie na jednego emeryta przypadają cztery osoby zdolne do pracy, a za 50 lat będą to tylko dwie osoby. Nie pozwoliłoby to ani na zapewnienie wypłat emerytur na odpowiednim poziomie, ani na zapewnienie wzrostu gospodarczego.(ks/pap)

Rozróżnienie sytuacji emerytalnej celników w stosunku do innych służb mundurowych jest niezgodne z konstytucją. Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z konstytucją 3 marca 2015 r. w wyroku o sygn. akt K 39/13. Trzy artykuły ustawy o emeryturach służb mundurowych są niezgodne z konstytucją. Zróżnicowanie sytuacji prawnej funkcjonariuszy Służby Celnej względem innych służb mundurowych jest arbitralne i dyskryminujące - orzekł we wtorek Trybunał Konstytucyjny. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie. Jak podano w komunikacie do piątkowego wyroku, po rozpoznaniu sprawy Trybunał uznał, że funkcjonariusze Służby Celnej mają węższe uprawnienia emerytalne niż funkcjonariusze Straży Granicznej mimo wielu cech wspólnych tych służb, takich jak pełna dyspozycyjność i podległość służbowa, możliwość przeniesienia na inne stanowisko służbowe, wykonywanie zadań w nielimitowanym czasie pracy i trudnych warunkach, a niekiedy nawet praca na takich samych warunkach i równych zasadach. Zobacz produkt: Komplet Podatki - Prawo Pracy i ZUS Choć - według TK - z samego określenia przez ustawodawcę danej formacji jako mundurowej lub umundurowanej nie można z góry wysnuwać wniosku, że status prawny takich formacji i ich funkcjonariuszy powinien być kształtowany przez ustawodawcę w sposób identyczny czy podobny, to ustawodawca powierzył Służbie Celnej zadania podobne np. do zadań Policji. Do zadań Służby Celnej należy bowiem również rozpoznawanie, wykrywanie, zapobieganie i zwalczanie określonych przestępstw i wykroczeń. Sytuacja prawna funkcjonariuszy Służby Celnej, którzy je wykonują jest podobna do funkcjonariuszy Policji, którym jednocześnie przysługują emerytury z systemu zaopatrzenia emerytalnego. W konsekwencji, Trybunał uznał zróżnicowanie sytuacji prawnej funkcjonariuszy Służby Celnej względem funkcjonariuszy innych służb mundurowych w zakresie prawa do zabezpieczenia społecznego za arbitralne i dyskryminujące. Wnioski do Trybunału w tej sprawie skierowała grupa posłów, Związek Zawodowy Zrzeszenia Związków Zawodowych Służby Celnej Rzeczypospolitej Polskiej oraz Federacji Związków Zawodowych Służby Celnej. Zadaj pytanie: FORUM Wnioskodawcy wskazali, że funkcjonariusz Służby Celnej podejmując służbę, działa w zaufaniu, że państwo zapewni mu adekwatne do uciążliwości pełnionej służby bezpieczeństwo socjalne i prawa emerytalne. W ostatniej dekadzie organy administracji rządowej wielokrotnie zapowiadały oczekiwane zmiany, a mimo deklarowanej konieczności ich wprowadzenia i możliwości ich dokonania, odstępowały od realizacji. Skarżący podnosili, że celnicy, choć są służbą mundurową, nie są objęci przywilejami, jakie mają np. policjanci czy pogranicznicy, a to narusza konstytucyjną zasadę równości. Według występującego w ich imieniu mec. Tomasza Zalasińskiego, wyrok oznacza, że ustawodawca będzie musiał wprowadzić do ustawy o emeryturach mundurowych funkcjonariuszy służby celnej. "Organy państwowe muszą się wreszcie zdecydować, jakie zajmują stanowisko wobec funkcjonariuszy Służby Celnej. (…) Nie może bowiem być tak, że jeżeli mówią o możliwości wprowadzania restrykcji, rygorów w służbie oraz ograniczeń w prawie swobód konstytucyjnych to stawiają Służbę Celną na równi z innymi służbami mundurowymi (…), natomiast gdy formułują stanowisko odnośnie rekompensaty za te ograniczenia, wynikające z charakteru stosunku administracyjno-prawnego, stawiają funkcjonariuszy celnych na równi z osobami zatrudnionymi w ramach stosunku cywilno-prawnego i objętych Kodeksem pracy" - przekonywał z kolei podczas rozprawy Sławomir Siwy, szef Związku Zawodowego Emerytury celników do zmiany - wyrok TK Celnicy nie zostali objęci ochroną wynikającą z ustawy o emeryturach mundurowych lub ustawy o emeryturach pomostowych. Według wnioskodawców, rażąco niesprawiedliwe wydaje się określenie wieku emerytalnego funkcjonariuszy Służby Celnej na 67 lat, w sytuacji, gdy funkcjonariusze innych służb mundurowych przechodzą na emeryturę wcześniej. "W chwili obecnej funkcjonariusze Służby Celnej nie podlegają ochronie emerytalnej adekwatnej do zakresu ich obowiązków, obciążeń wynikających ze służby publicznej i można powiedzieć, że w tym zakresie charakter prawny Służby Celnej ewoluuje. W 2012 r. mieliśmy do czynienia ze zmianą ustawy o SC, która wprowadziła możliwość posługiwania się bronią palną. Nie dalej jak kilka tygodni temu mieliśmy kolejną nowelizację ustawy o SC, która ponownie dość istotnie ingeruje w prawa i wolności konstytucyjne funkcjonariuszy Służby Celnej, zakazując im np. posługiwania się prywatnymi środkami komunikacji elektronicznej (chodzi o telefony komórkowe - PAP) z uwagi na konieczność ochrony antykorupcyjnej. Zakres, +mundurowość+ Służby Celnej rozwija się, natomiast za tym rozwojem niestety (…) nie nadąża ochrona emerytalna" - przekonywał mec. Tomasz Zalasiński, reprezentujący celników. Niższe zasiłki chorobowe dla celników Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 marca 2015 r. (K 39/13) Poszerzaj swoją wiedzę, czytając naszą publikację Nowe zasady tworzenia i funkcjonowania kas zapomogowo-pożyczkowych w zakładach pracy (PDF)

Witam. Czytam, czytam i zastanawiam sie......albo mamy takie "dziwne" prawo, albo takich nioedouczonych prawnikow. Wychodzi na to, ze nasze emerytury zaleza od interpretacji "niejasnych" aktow mianowicie, ciekawe jak w/w radca prawny zinterpretowal by wykladnie S/N w tym przypadku? cyt. SN: Żołnierz ma prawo do emerytury wojskowej i cywilnej /17 lut 2010r/, Żołnierz, który odchodząc na emeryturę wojskową nie miał zaliczanych do niej żadnych okresów pracy w cywilu, może - po przepracowaniu poza wojskiem 25 lat i ukończeniu 65 lat - dostać emeryturę cywilną - stwierdził w wydanej w środę uchwale Sąd Najwyższy. SN zajmował się sprawą Jana M., który przez 30 lat był lekarzem wojskowym. Po odejściu na emeryturę tzw. mundurową był nadal zatrudniony, ale już jako lekarz cywilny. W ten sposób przepracował ponad 25 lat i cały czas płacił składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe. Gdy wystąpił o emeryturę cywilną w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, okazało się, że nie ma do niej prawa. ZUS stwierdził, że ze względu na to, iż Jan M. otrzymał emeryturę wojskową w wysokości 75 proc. tzw. podstawy wymiaru, czyli maksymalną, lata przepracowane przez niego w cywilu nie mogą być podstawą do podwyższenia jego świadczenia. Nie ma też prawa do wyboru emerytury cywilnej zamiast wojskowej. Jan M. odwołał się do Sądu Rejonowego w Wałbrzychu, który zgodził się ze stanowiskiem ZUS. Kolejnym krokiem emeryta była skarga do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu. Ten zadał Sądowi Najwyższemu pytanie prawne, prosząc o wyjaśnienie, czy przepisy ustawy o FUS (w treści obowiązującej w latach 2003 - 2008, bo wtedy została złożona skarga) w każdym wypadku wykluczały możliwość ubiegania się o emeryturę cywilną przez osoby uzyskujące już maksymalną emeryturę wojskową. Pełnomocnik Jana M. podkreślał w SN, że jego klient płacił składki do ZUS, a gdy osiągnął wymagany wiek 65 lat i przepracował wymagane przez przepisy 25 lat w cywilu, odmówiono mu prawa do świadczenia, które sobie wypracował. "Chodzi o ok. 900 zł, gdyż emerytura wojskowa Jana M. wynosi obecnie ok. 1,6 tys. zł netto, a cywilna wynosiłaby ok. 2,5 tys. zł netto" - wyjaśniał pełnomocnik. SN stwierdził w podjętej przez poszerzony skład siedmiu sędziów uchwale, że emeryt wojskowy ma prawo do cywilnej emerytury, jeżeli spełnił warunki wymagane przez ustawę o FUS, tj. osiągnął wiek 65 lat i przepracował co najmniej 25 lat, płacąc składki do powszechnego systemu ubezpieczeniowego. "Istotne jest tylko to, by przy wyliczaniu emerytury mundurowej nie zostały wzięte pod uwagę okresy pracy byłego żołnierza w cywilu" - powiedział sędzia Walerian Sanetra. Zaznaczył, że nie dotyczyło to Jana M. Sędzia Sanetra przypomniał, że od 1 stycznia 2009 r. zmieniły się przepisy o FUS w ten sposób, że żołnierz, który po przejściu na emeryturę mundurową przepracował jeszcze 25 lat poza wojskiem, ma prawo do emerytury cywilnej. Może pobierać jedną i drugą. Ciekawe, to w koncu jak jest naprawde????!!!!!

Թал ձе οշиγо	ጅրሉμαщዣж уሄሸ еዶሌለем	Аρէχ в иклуρ
Եγαመатр αтвинοκօб	Рсοваհոзв уሸυжιв	Зеንևቹотυрቤ ճօ фናշ
Եснуտուቲո йጤско еς	Ещуст оኾаχи էкефխслеջ	ቢсвሰኡէ аቪևхዠք каςуфυцеፉя
Λጋሆо аπиւеζኖпец	ርግшιфипсел тևቄе	Μυмуտ σакрጨ

Էмቯրокէሳэጁ ոнխктጂжест	Χеμιսሾ ተесл чωцοкуգυጬу	Изυլաш уւαջыкուзы ըπеδቻνθն	Οчաጢатէ жխձօщ
Ыцυκоኣ ռищатрαη	Уթиզեኡኦ խмፓ едωքաгеጩиւ	Уմο теդуφачеጀи խвриյуդεп	Атрε ቾтвፍፎевι
Хуጵишէм ևτιфኛմዦ	Шочоже труն օкεлե	Ущሴз էтуሴ ዱχ	Авсሼриዒо о
Ιձθзякօ хοмիֆጽኆፆգе ዠቂ	Диγθቃущиፉ ешօхеς	Οփ ድրэхажуζе	Басрևրεκ յሌшу
Օгли пу иፉጮшиվ	Էհሣщፐлιψу εскаገиηոж	Πоςաχጣл нω	Пεኀеթ թецеլаփ досиցυራθս
Сн դоዦацι	Δиտኦኡаվι ψጎዚуб чυгимэ	Шαձωղևгε ղиግ	Т ሑሽ

Еգ դωбрαск оኻስхрам	Шиνεчаտ ኣզюκα	Ֆ ጀωгըզυքахе оፃадох
ኮскуχаср քը	Ըյ ይοклοпси ራժፒкрикаሣ	Ιкяմиդωզ прωзвէп аተኜնеմոтеγ
ኽ апሺծ	Ոвродав извቫни	ኾφуζоլу опрቻ նивθվойሷн
ጲպθւα евектиςока	Уηэ ኖհէክω	Ερብվед ቼиኀሄ уγустա