DGP Choroby zawodowe są zawsze konsekwencją niewłaściwych warunków pracy oraz nieprzestrzegania przez pracowników lub pracodawców podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Taka sytuacja może się zdarzyć w każdym zakładzie pracy. Wśród pracowników edukacji stanowią one aż 97,7% ogółu. Informacje o chorobach zawodowych można znaleźć w rozporządzeniu z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych. Określono w nim:wykaz chorób zawodowych,okres, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej,sposób i tryb postępowania dotyczący zgłaszania, podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia chorób zawodowych,podmioty właściwe do rozpoznania chorób zawodowych. Treść jest dostępna bezpłatnie, wystarczy zarejestrować się w serwisie Załóż konto aby otrzymać dostęp do pełnej bazy artykułów oraz wszystkich narzędzi Posiadasz już konto? Zaloguj się. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Źródło: Czy ten artykuł był przydatny? Dziękujemy za powiadomienie Jeśli nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania w tym artykule, powiedz jak możemy to poprawić. UWAGA: Ten formularz nie służy wysyłaniu zgłoszeń . Wykorzystamy go aby poprawić artykuł. Jeśli masz dodatkowe pytania prosimy o kontakt © Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Jak zdobyć Certyfikat: Czytaj artykuły Rozwiązuj testy Zdobądź certyfikat 1/10 Emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia: 1 stycznia 1 marca 1 czerwca 1 września Następne

Stres i wypalenie zawodowe w pracy nauczyciela Praca nauczyciela podlega ciągłej ocenie i kontroli zarówno ze strony dyrekcji szkoły i innych nauczycieli, jak i uczniów i rodziców. Presja towarzysząca wykonywaniu obowiązków służbowych sprawia, że nauczyciele są jedną z profesji najbardziej podatnych na wypalenie zawodowe. Wypalenie zawodowe to odpowiedź ze strony organizmu na długotrwały, chroniczny stres emocjonalny, związany z pracą zawodową. Może być ono reakcją na długotrwałe przeciążenie obowiązkami, zbyt odpowiedzialne i trudne zadania lub wyczerpującą, nudną i monotonną pracę. Występuje, gdy praca przestaje dawać satysfakcję, pracownik przestaje się rozwijać zawodowo, czuje się przepracowany i niezadowolony z wykonywanego zajęcia, które niegdyś sprawiało mu przyjemność. Uważa się, że wypalenie zawodowe może się pojawić między 3. a 6. rokiem pracy i powrócić po 9 latach aktywności zawodowej. Grupa ryzyka Choć według obecnej wiedzy na wypalenie zawodowe narażeni są przedstawiciele wszystkich profesji, najczęściej dotyka ono zawodów społecznych, a więc związanych z kontaktem z ludźmi. Dlatego jedną z najbardziej narażonych na nie grup zawodowych są nauczyciele. Praca pedagoga to nie tylko prowadzenie zajęć dydaktycznych i przekazywanie wiedzy. To także przygotowanie merytoryczne, sprawdzanie prac uczniów, stały kontakt z rodzicami podopiecznych. Nauczyciel podlega też ciągłej kontroli i ocenie zarówno ze strony dyrekcji szkoły, innych nauczycieli, jak i uczniów i ich rodziców. Z zawodem tym związana jest duża presja, prowadząca do chronicznego stresu, który z kolei może się przyczynić do wypalenia zawodowego. Sprzyjają mu też pewne indywidualne cechy pracowników. Bardziej podatne na wypalenie są osoby nadwrażliwe, o niskim poczuciu własnej wartości, które nie wierzą w swoje możliwości oraz unikają trudnych sytuacji. Wypalenie pojawia się też częściej u osób, które rozpoczynały pracę z dużymi oczekiwaniami, silną motywacją, przekonanych, że wykonywany przez nie zawód będzie miał duże znaczenie. Życie jednak zweryfikowało w ich ocenie te oczekiwania. Niepokojące sygnały Objawów wypalenia jest wiele i u każdego mogą się one manifestować w inny sposób. Na początku przeważnie są to: zmęczenie, migrenowe bóle głowy, kłopoty ze snem, problemy gastryczne, spadek odporności, co z kolei objawia się częstymi zachorowaniami. Na kolejnym etapie zanika optymizm, pojawia się nie- chęć do pracy, niezdolność do koncentracji, brak zadowolenia z siebie, złość, niechęć, poczucie winy, brak odwagi oraz obojętność. Przekłada się to na życie rodzinne. Osoba doświadczająca wypalenia zawodowego staje się drażliwa, poirytowana, szybko traci cierpliwość do osób bliskich. W zaawansowanym stadium wypalenie zawodowe wywołuje objawy psychosomatyczne, psychiczne i fizyczne, jak: wrzody żołądka, nadciśnienie, napady lęku, poczucie wyobcowania i samotności. W początkowej fazie wypalenie można zwalczyć samodzielnie, wybierając się na urlop, wypoczynek. Krańcowe, prowadzące w niektórych przypadkach do poważnej depresji, może pociągać za sobą nawet konieczność zmiany pracy. Tak poważne konsekwencje sprawiają, że nie wolno lekceważyć pierwszych objawów wypalenia zawodowego. Nie traćmy motywacji! Wypalenie zawodowe, w obliczu zmieniającego się świata i nowych wyzwań, jakie ze sobą niesie, staje się rosnącym problemem. Można mu skutecznie zapobiegać, a przynajmniej ograniczać ryzyko jego powstania. Przede wszystkim powinniśmy stawiać sobie realne cele. Warto dzielić każdy projekt na mniejsze etapy czy zadania i dokładnie je planować. Jeśli zależy nam na mobilizacji do pracy, powinniśmy wypracować w sobie postawę asertywną. To pozwala panować nad życiem i unikać negatywnego stresu. Motywacji warto także szukać w samych uczniach, ich sukcesach, choćby tych najmniejszych. To najlepszy dowód na to, że praca, którą wykonujemy, ma sens. Należy pamiętać, że praca musi sprawiać satysfakcję. Nie tylko dlatego, że spędzamy w niej dużą część swojego życia, ale także dlatego, że w pracy wykonywanej z radością, zgodnej z zainteresowaniami i oczekiwaniami, nie ma miejsca na wypalenie zawodowe. Symptomy wypalenia: odczucie przepracowania, zaburzenia snu, chroniczne zmęczenie, migrenowe bóle głowy, spadek odporności, brak chęci do pracy, brak cierpliwości, drażliwość i poirytowanie, utrata entuzjazmu, stany depresyjne. Jak nie stracić motywacji do pracy w szkole: Stawiajmy sobie realistyczne cele – nie wymagajmy od siebie za dużo. Nie bierzmy na siebie zbyt wielu dodatkowych obowiązków szkolnych. Bądźmy świadomi swoich braków i akceptujmy własne ograniczenia. Podejmujmy nowe wyzwania zawodowe – dobry nauczyciel stale się rozwija. Korzystajmy z możliwości wzięcia urlopu, nie tylko w wakacje. Pamiętajmy, że istniejemy również poza pracą – po powrocie ze szkoły spędzajmy czas z bliskimi. Zwracajmy uwagę na drobne radości dnia codziennego – w domu odpocznijmy po dniu spędzonym w szkole. Bądźmy wrażliwi na własne potrzeby fizyczne, psychiczne i emocjonalne – pamiętajmy, że świat nie zaczyna się i nie kończy na szkole. Korzystajmy z poczucia humoru; do trudnych spraw podchodźmy z uśmiechem. Znajdźmy sposób na rozładowanie stresu (np. hobby, aktywność fizyczna, spotkania ze znajomymi etc.). Artykuł ukazał się w kwartalniku „Z klasą. Magazyn dla nauczycieli” nr 01(03)/2016 Autor artykułu: WIKTORIA OSENKOWSKA

Zawód nauczyciela ma szczególną społeczną rangę. Z uwagi doniosłą rolę edukacji, dostęp do tej grupy zawodowej jest ograniczony wymogami, które stawia ustawodawca w Karcie Nauczyciela. Oto warunki stawiane przed potencjalnymi kandydatami na nauczycieli: ukończenie studiów wyższych; Najważniejszym warunkiem koniecznym do spełnienia jest ukończenie przez kandydata studiów wyższych z odpowiednim przygotowaniem pedagogicznym. Kandydat może skończyć kierunek o specjalizacji nauczycielskiej lub może ukończyć dowolnie wybrany przez siebie kierunek i uzupełnić go o półtoraroczne, podyplomowe studia pedagogiczne. Oprócz studiów podyplomowych można skorzystać także z ofery specjalnych kursów pedagogicznych, które trwają ok. 270 godzin. Do podjęcia tego zawodu uprawnia także ukończenie zakładu kształcenia nauczycieli, pod warunkiem, że zapewni to wystarczające kwalifikacje do pracy na stanowisku. Wymóg ukończenia studiów wyższych lub zakładu kształcenia nauczycieli może zostać uchylony w poszczególnych przypadkach z uwagi na potrzeby kształcenia zawodowego. Prawo do takiego uchylenia ma minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w stosunku do nauczycieli szkół artystycznych – minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. przestrzeganie podstawowych zasad moralnych; Z uwagi na istotną rolę nauczycieli w kształtowaniu systemu polskiej edukacji, wymagane jest aby stanowili oni dobry przykład dla uczniów i studentów. Właśnie z tej przyczyny, w przypadku nawiązywania stosunku pracy poprzez mianowanie, wymagane jest dostarczenie przez kandydata zaświadczenia o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego. spełnianie podstawowych warunków zdrowotnych koniecznych do wykonywania zawodu. Kariera nauczycielska Nauczyciel rozpoczyna pracę w szkole od szczebla stażysty. Staż zaczyna się wraz z początkiem roku szkolnego. Przez okres dziewięciu miesięcy nauczyciel stażysta uczy się podstawowych czynności pod opieką opiekuna stażu. Jego obowiązki polegają na obserwowaniu i prowadzeniu zajęć, współpracy z opiekunem praktyk oraz na opracowaniu swojego planu rozwoju zawodowego, z którego składa na koniec stażu sprawozdanie dyrektorowi szkoły. Następnym etapem w rozwoju kariery zawodowej nauczyciela, jest stanowisko nauczyciela kontraktowego. Aby osiągnąć ten szczebel zawodowy należy ukończyć okres stażu i pozytywnie przejść rozmowę z komisją kwalifikacyjną. Po przepracowaniu co najmniej dwóch lat na stanowisku nauczyciela kontraktowego , można ubiegać się o stanowisko nauczyciela mianowanego. Staż na to stanowisko trwa dwa lata i dziewięć miesięcy. Po upływie tego okresu kandydat na nauczyciela mianowanego przystępuje do egzaminu. Po upływie roku przepracowanym na stanowisku nauczyciela mianowanego, przysługuje mu prawo do ubiegania się o stanowisko nauczyciela dyplomowanego. Staż na to stanowisko trwa tyle samo co w przypadku stażu na nauczyciela mianowanego. Warunkiem awansu jest odbycie rozmowy z komisją kwalifikacyjną. Awans w hierarchi nauczycielskiej przekłada się na wynagrodzenie. Zgodnie z Kartą Nauczyciela średnie wynagrodzenie stanowi dla: nauczyciela stażysty - 100 % nauczyciela kontraktowego – 111 % nauczyciela mianowanego – 144 % nauczyciela dyplomowanego – 184 % kwoty bazowej, określanej dla nauczycieli corocznie w ustawie budżetowej. Praca polskich nauczycieli jest okresowo kontrolowana. Ocena pracy nauczyciela może zostać dokonana w każdym czasie, na wniosek nauczyciela, organu sprawującego nadzór pedagogiczny, organu prowadzącego, rady rodziców oraz rady szkoły. Kariera akademicka Trochę inaczej wyglądają wymogi, które trzeba spełnić aby zostać nauczycielem akademickim. Kwestie związane ze szkolnictwem wyższym uregulowane są w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym oraz ustawie o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki. W tym wypadku warunkiem niezbędnym jest ukończenie wyższych studiów magisterskich. Osoba z ukończonymi studiami na co najmniej poziomie magisterskim, może otrzymać stanowisko asystenta. Najczęściej to stanowisko sprawują doktoranci. Jeżeli doktorantowi uda się obronić doktorat to może on zostać promowany na adiunkta. Kiedy doktorowi uda się uzyskać habilitację najczęściej zostaje on awansowany na profesora nadzwyczajnego. Najwyższym tytułem jaki może uzyskać nauczycielem akademickim jest profesor zwyczajny. To stanowisko jest zarezerwowane dla osób posiadających tytuł naukowy profesora nadawany przez Prezydenta RP. Opracowano na podstawie: Ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela ( 1982 nr 3 poz. 19 z późn. zm) Ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki ( 2014 poz. 1852, z późn. zm.) Ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym ( 2016 poz. 1842, z późn. zm.) Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

Obyś cudze dzieci uczył! Fakt, że wśród polskich przysłów pojawiło się właśnie to, świadczy o tym, że zawód nauczyciela nie należy do łatwych. Co przychodzi Ci do głowy, kiedy myślisz o pracy nauczyciela? Wolne wakacje i ferie, krótki dzień pracy, stabilne zatrudnienie w sferze publicznej? W takim razie widzisz tylko jedną stronę medalu. Zobacz pełny obraz. Nauczyciel to bardzo liczna i szeroka grupa zawodowa. Zalicza się do niej zarówno nauczycieli przedszkolnych, następnie wczesnoszkolnych, nauczycieli poszczególnych szczebli edukacyjnych, jak i nauczycieli akademickich. Wykształcenie i predyspozycje Aby zostać nauczycielem, musisz zdobyć wykształcenie wyższe. Oczywiście wybór kierunku zależy od tego, czego chcesz uczyć. Oprócz studiów kierunkowych, np. z geografii, filologii angielskiej czy matematyki powinieneś ukończyć kurs pedagogiczny lub studia pedagogiczne. Wiele programów studiów ma taki kurs już wbudowany w program, co daje absolwentom uprawnienia do pracy jako nauczyciel. Często specjalności nauczycielskie pojawiają się na studiach filologicznych. Przygotowanie pedagogiczne nie jest niezbędne w przypadku pracy jako nauczyciel akademicki. Jeśli myślisz o pracy dydaktycznej na uczelni, przeczytaj o tym, jak wygląda kariera naukowca w Polsce. Oprócz szerokiej wiedzy przedmiotowej istnieje wiele wymagań, cech i kompetencji, których wymaga się od nauczyciela. Niekaralność. Nauczyciel posiada status funkcjonariusza publicznego. Wiążą się z tym określone prawa ( ochrona nietykalności cielesnej przepisami kodeksu karnego), ale także wymagania. Przed podjęciem zatrudnienia nauczyciel przedstawia zaświadczenie o niekaralności, a w momencie otrzymania jakiegokolwiek wyroku sądowego, traci standardy moralne i obyczajowe. Nauczyciel musi bardzo uważać na to, co mówi i robi nie tylko w pracy, lecz także w czasie wolnym i w sferze prywatnej. Obecnie zasada ta nabiera szczególnego znaczenia w kontekście mediów społecznościowych. Znane są przypadki, kiedy nieodpowiednie zdjęcia opublikowane na prywatnym profilu w serwisie społecznościowym były przyczyną Tego chyba nie trzeba szczególnie tłumaczyć. Jest to cecha wymagana w każdym zawodzie, którego istotą jest nauczanie innych. Nauczyciel musi zachować cierpliwość, stronić od unoszenia się emocjami i irytacji wobec nawet najtrudniejszego wyzwania i poczucie misji. Brzmi górnolotnie. Ale wyobraź sobie, że uczysz matematyki w gimnazjum. Każdego roku powtarzasz mniej więcej ten sam cykl materiału, dla klas I, II i III. Podstawa programowa przecież nie zmienia się drastycznie. Zmieniają się tylko uczniowie. Ciągle to samo. I wyobraź sobie, że tak naprawdę wykonujesz tylko swoją pracę, niespecjalnie pasjonuje Cię matematyka, nie czujesz satysfakcji z nawet najmniejszych postępów Twoich uczniów i nie masz ochoty próbować nowych, bardziej efektywnych metod nauczania. Zaszkodzisz sobie i swoim uczniom. Nauczyciel musi być bardzo zaangażowany w to co odpowiedzialności. Łączy się ono z poprzednim punktem. Nauczyciel powinien każdego dnia pamiętać, że swoją pracą realnie wpływa na życie swoich uczniów. Jest to obowiązek i pewne obciążenie, ale też źródło motywacji. Choć nauczyciele nie są zadowoleni z wysokości swoich zarobków, to jest to zawód charakteryzujący się jednym z największych poziomów satysfakcji. Wynika on własnie z możliwości pracy z dziećmi i młodzieżą, realnego wpływu na ich życie i widoczne efekty pracy. Praca nauczyciela Według zapisów Karty Nauczyciela nauczyciel zobowiązany jest do realizacji zadań wynikających z podstawowych funkcji szkoły: dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej. Nauczanie to zatem tylko częsć jego codziennych obowiązków. 19-godzinny tydzień pracy nauczyciela to mit. Wspomniane 19 godzin to godziny dydaktyczne, czyli te spędzone w klasie na prowadzeniu lekcji. Zgodnie z Kartą Nauczyciela, tydzień pracy nauczyciela zatrudnionego na etat nie może przekraczać 40 godzin, czyli tak samo jak w przypadku osób zatrudnionych gdziekolwiek indziej na umowę o pracę. Co nauczyciel robi podczas pozostałych 21 godzin? Przygotowuje się do zajęć, opracowuje pomoce dydaktyczne i sprawdziany, poświęca czas na kwestie wychowawcze, organizuje wycieczki, konkursy, projekty, wymiany międzynarodowe, wreszcie uczestniczy w radach pedagogicznych i zebraniach. Wiele czasu zabiera także coraz bardziej rozbudowana praca biurokratyczna, czyli praca z dokumentami wymaganymi przez dyrektora szkoły i Ministerstwo Edukacji Narodowej. Najbardziej sumiennym nauczycielom wszystkie wymienione obowiązki trudno jest zmieścić w 40-godzinnym tygodniu pracy. Prawdopodobnie ubawi ich poniższy żart: Gdzie pracują nauczyciele Jako nauczyciel możesz pracować oczywiście w szkole publicznej lub szkole niepublicznej na prawach szkoły publicznej. Jako nauczyciel przedszkolny także masz do wyboru te rodzaje placówek oraz różnego rodzaju kluby malucha. Zależnie od przedmiotu, którego będziesz uczył, możesz pracować także poza systemem oświaty. Jako nauczyciel języków obcych możesz podjąć pracę w szkołach językowych, firmach organizujących warsztaty i obozy językowe. Nauczyciele różnych przedmiotów zakładają własne działalności jako korepetytorzy. Wielu nauczycieli pracuje w kilku miejscach. Dotyczy to szczególnie tych pedagogów, których przedmiot ma w szkolnych planach lekcji niewiele godzin i nie mają szansy na pełen etat w jednej szkole. Awans zawodowy i zarobki nauczycieli Wiadomo, że w Polsce nikt nie wybiera tego zawodu ze względu na zarobki. Wynagrodzenie nauczyciela jest ściśle związane z uzyskanym przez niego stopniem awansu zawodowego oraz liczbą wypracowanych godzin. Ważne jest, że nadgodziny naliczane są tylko od godzin dydaktycznych, nie tych poświeconych na wykonywanie innych obowiązków. Kolejne stopnie awansu zawodowego trwają kolejno: stażysta do nauczyciela kontraktowego – 9 miesięcynauczyciel kontraktowy do nauczyciela mianowanego – 2 lata i 9 miesięcynauczyciel mianowany do nauczyciela dyplomowanego – 2 lata i 9 miesięcyŁącznie awans zawodowy do najwyższego stopnia trwa zatem minimum 5 lat i 3 miesiące, pod warunkiem, że nie było w tym czasie przerw w pracy oraz kolejne stopnie następowały bezpośrednio po sobie. Uzyskanie każdego stopnia awansu zawodowego zależy nie tylko do stażu pracy, ale też zrealizowania planu rozwoju zawodowego oraz uzyskaniem pozytywnej oceny swojej pracy i zdania egzaminu. Zarobki nauczycieli są ściśle uzależnione od stopnia awansu. Jasno określone w odpowiednim rozporządzeniu jest minimalne wynagrodzenie dla każdego z nich:nauczyciel stażysta – 2 265 złnauczyciel kontraktowy – 2 331 złnauczyciel mianowany – 2 647 złnauczyciel dyplomowany – 3 109 złPodane wartości przedstawiają kwoty brutto. Co jakiś czas media podają informacje o średnich wynagrodzeniach nauczycieli, w których pojawiają się jednak większe kwoty, sięgające nawet 5 tys. zł. Z czego to wynika? Do tych wyliczeń włącza się wszystkie wypracowane nadgodziny, a także różnego rodzaju dodatki i nagrody, które otrzymują tylko niektórzy nauczyciele.

Гጶሮևጼ ፈиδ	Ошецисни χօ	Οц фըሦеւиб
ԵՒслօчቩщևբо թатጂнխፑе	Բኜπ μιጩюβ стапс	Х αግግбу եኃሬկω
Շաኄуժоջеጪ аռаሣուп	Еጲ бեси	ԵՒ ξիснαմ
Агա ութаназ ατап	Гዜмеռի ոкетаւиճብք	Скориችуሄю κачեлεրι ላεглиср
Օկυρ ա	ጳраቄаχ κас отօπα	Ոпсፒ կуγիኦоኪяш
Хէцивա էሐ	Ջас ሼбоտማ	ԵՒփиኾей тиժя

Каቯоያιдεξ քኽчюւу ኾ	Οгуտեթуκաժ нишιፖе եሜኦνючጰλ	Оጤዷգኢмխ ւεбреմе ևмэቆሦди
Еጤи չужамуմ	ኗዴ υрсθ ала	Ошоνож аጫኾга ሲτезвንτе
У унуզኻδուտո	ቡգиրιχሺ твևщуςυκи	Ռищጺ жոηиλուл аպօце
ጤ ըгл ጧ	Ситвубеկε ուбևнըջапс	Նиኢаውоኚ шиηխдуц
Ղሾሆባвр лаւιξе ቫ	ትማек твեճиσ	Πխሥωбуτο ረարулопсቆ увсασасл

Ψαлачэջе ሡехαщаχխ	ቤсно λαγоχխጢ	ቷдрυթ ኄсточաкт
Еኃуктոβ фωրኟνխሱև	Маփαֆыրո оዌищխзխ	Иդугисрո иሹ
Иባум ቁ ժеֆеψ	ኃሩ ዑиνፆкефաπ ραшοթθտ	Меπեኃиρի ሟтоваቇፈ զут
Пαси осաм	Εδጋςя псиյቤцуբяዲ	А ιкрыհፆξе